fbpx

Help ik zit er weer in, de wervelwind van onzekerheid

De wervelwind van onzekerheid heeft me in haar greep. Ik worstel. Mijn gedachtes gaan alle kanten op. Ik wil creatie kracht, ik wil van alles opleveren, maar ik voel me leeg, geen inspiratie. Ik denk ‘ik kan het allemaal niet waarmaken’ en ‘wat stel ik nou eigenlijk voor?” Ik kan dat ook voelen in mijn lijf. Als een druk op mijn hart. En een super vermoeid lijf. Deze wervelwind stak onlangs weer even de kop op in mijn leven. Gelukkig herken ik dit nu bij mezelf. Er is een route daaruit. En die deel ik met jou in deze blog. Want ik weet dat vele vrouwen een vergelijkbare wervelwind ervaren. Ik heb de wijsheid ook niet in pacht. Ik kan wel putten uit eigen ervaring en heb met vele andere vrouwen als coach even mogen meewandelen op hun levensweg.

 

Het ‘Imposter Syndrome’

Er is een naam voor, in het Engels heet dat ‘Imposter Syndrome’. Ik moest er eerst even aan wennen: ‘Het bedriegerscomplex’ ?! Bedrieg ik de boel?

Het gaat om de gedachte dat je iedereen, inclusief jezelf, een beeld voorschotelt dat niet klopt met de werkelijkheid. Het is de angst om ontmaskerd te worden. En deze angst huist in veel vrouwen. Het gaat over een gebrek aan vertrouwen op je eigen competenties en veerkracht. Er is onderzoek naar gedaan in Amerika: 70% van de vrouwen heeft hier last van tegenover 35% van de mannen.  Vrénelie Stadelmaier schreef een boek over het Imposter Syndrome.

 

Coping mechanismen gedreven door deze angst

Er zijn verschillende manieren waarop we omgaan met deze angst om door de mand te vallen. We gaan heel hard werken en ons best doen. We gaan ons ongemak proberen om te buigen door toe te geven aan allemaal ‘verslavingen’, of dat nou shoppen is, jezelf volproppen met zoetigheid of andere middelen die je een tijdelijk beter gevoel geven. We gaan onszelf verstoppen, letterlijk of achter cynische humor. Er zijn mega veel manieren. Het komt erop neer dat je jezelf verloochend. Patronen van zelfdestructie activeert.

 

Waar komt het vandaan?

Er zijn volgens mij drie categorieën. Het heeft te maken met (1) de verstoorde verbinding met je lijf en/of, (2) je vaak onbewuste verstorende mentale programmering van gedachtenpatronen die je ergens hebt opgepikt en geïnternaliseerd en/of (3) diepe zielsangsten. Er zijn verschillende triggers die je in je leven kunt tegenkomen. Dit kunnen bepaalde mensen zijn die de wervelwind bij je aanzetten of bepaalde situaties die op je pad komen en die jou verstoren in je stroom, zoals tegenslag en verlies.

 

Je lijf

Er valt een hoop te leren over dat prachtige voertuig waarmee we door dit leven heen navigeren. Er ligt veel wijsheid besloten in het prachtige vrouwenlijf. Hoe bewust zijn we van ons lijf en de signalen die het ons geeft? Hoe verbonden zijn we met haar bronnen van levensenergie? Dat gaat over weten hoe je verschillende breinen met elkaar samenwerken, hoe je zenuwstelsel werkt en de wisselwerking ervan met hormonen. Mijn leestip hierover: ‘Vrouwenlichaam, vrouwenwijsheid’ van Christiane Northrup.

 

Je mentale programmeringen

Gelukkig is er een hoop geprogrammeerd in je leven en hoef je niet alles steeds opnieuw uit te vinden. Maar sommige programmeringen zijn niet meer passend bij je leven van nu, en kunnen zelfs destructief zijn voor jou. Ik heb het dan over de programmeringen die je hebt meegekregen vanuit huis, maar ook vanuit de maatschappij. Je wilt niet weten hoeveel van die programmeringen je een aanzet geven om jezelf naar beneden te halen, je te verstoren met goed voor je eigen behoeften te zorgen. Denk dan aan dingen als hoe je als vrouw hoort te zijn, waar je allemaal aan hebt te voldoen om een goede ‘noem-het-maar’ te zijn. Ik blijf hierop studeren en me verwonderen hoe subtiel we hierin beïnvloed worden. Ik heb recent het boek ‘En de drummers waren vrouwen’, van Layne Redmond weer herlezen, wat ik je kan aanraden om te leren over de geschiedenis. Niet HISstory, maar HERstory.

 

Zielsangst

Sommige angst zit zo diep. Zo diep dat je zelf misschien niet eens bewust weet waar deze vandaan komt. Een angst die je niet rationeel kunt herleiden tot een duidelijke oorsprong in je levensloop. Dat benoem ik als zielsangst. Een angst die je soms al vanaf het begin van je leven bij je draagt. Soms draag je de zielsangst van een ander met je mee, zoals bijvoorbeeld van een van je ouders.

 

Hoe kom ik uit de wervelwind?

Middenin de wervelwind is de plek waar er rust is.  Hoe vind ik die? Mijn lichaam reikt me sleutels aan: waar verlangt mijn lijf naar? Rust, zachtheid. Mijn hart reikt me een kompas: wat geeft me vreugde? Waar ervaar ik dat ik me niet hoef te bewijzen of te verdedigen? Soms betekent dit de stilte ingaan, mediteren, me terugtrekken in de natuur. Of het juist in verbinding gaan met een ander om mijn hart te kunnen luchten. Dat helpt me om die ruimte te vinden in de wervelstorm. Soms is dat genoeg en gaat de storm liggen. Soms is dat niet het geval en is er meer onderzoek voor nodig. Ook dat onderzoek kan alleen, maar mijn ervaring is dat daarin juist de kwaliteit van de aanwezigheid van een ander, die je raakt en dingen aanreikt kan helpen om een transformatie mogelijk te maken die nodig is om de storm te laten bedaren en mijn stevigheid in mezelf weer te ervaren. Ik zoek regelmatig een coach op om met me mee te lopen op een stuk van mijn levenspad. Ik bezoek mijn mesoloog om de wijsheid van mijn lichaam te activeren die nodig is voor transformatie. Of ik besluit dat de diepe zielsangst me roept om de paradox aan te gaan in m’n leven en organiseer de ondersteuning die ik daarbij nodig heb. En vaak zijn het combinaties van deze dingen. Het is steeds een onderzoek in mijn vrouwelijke natuur.

 

Het onderzoeken van je vrouwelijke natuur wijst je de weg naar de ontwikkeling van jouw bloei. Dat stuk van je ontwikkeling moet je zelf doen, maar dat hoef en kun je niet alleen. Samen groeien verrijkt jou en verrijkt elkaar.