Hoe een knuffeldier door een corona tijd worstelt
Ik zal het maar meteen bekennen: ik ben een notoir knuffeldier. Aanraken en knuffelen zijn primaire levensbehoeften voor mij. En niet van mij alleen. Wij mensen, onze diersoort, heeft van nature de behoefte aan aanraking. Waarom? Het helpt ons om verschillende redenen. Wij zijn sociale dieren, aanraken helpt ons om onze relaties te bevestigen. Aanraking speelt een rol in gezond blijven, helpt ons immuunsysteem en helpt ons om stress te reguleren. Aanraking helpt ons om ons lichaam te ‘bewonen’, ons bewust te zijn van de signalen van ons lichaam.
En dan zijn we nu in een tijd beland dat we 1,5 meter afstand moeten houden…. Hoe vergaat dat jou? Wat doet dat met jou? Mij doet het behoorlijk veel. In deze blog lees je waarom aanraken voor ons mensen belangrijk is, en hoe ik zelf omga met mijn behoefte aan aanraking in corona tijd.
Aanraking en gezondheid
Door o.a. aanraking maakt je lichaam endorfine aan. Jouw huid is als orgaan toegerust met 5 miljoen receptoren. Alleen je vingertopjes al bevatten elk 3000 van deze receptoren. Deze geven een signaal aan de hypofyse in je hoofd. Die maakt vervolgens endorfine aan. Endorfine is een natuurlijke pijnstiller. Als je er te weinig van in je lijf hebt, kun je je down voelen. Als je endorfine aanmaakt, word je beleving van pijn minder. Het ondersteunt je weerstand en werkt angst tegen. Het stofje ruimt namelijk de cortisol op die we aanmaken als we stress ervaren.
Aanraking en lichaamsbewustzijn
Door aanraking van je huid word je je bewust van je lichaam. Gaat je aandacht naar je lichaam. Registreer je de subtiele signalen van je lichaam veel beter. Signalen van pijn, stijfheid, warmte of kou. Maar ook de subtiele emotionele signalen die je lichaam je geeft. Door aanraking kunnen we daarmee in contact komen. Dat vertelt ons heel veel. Het geeft ons wijsheid in handen over wat er speelt, wat we nodig hebben.
Aanraking en relaties
Elkaar aanraken helpt ons om een onderlinge band op te bouwen. Aanraken bevestigt de band die we met elkaar hebben. De hechting tussen moeder en kind wordt gestimuleerd door aanraking. We weven als het ware een onderlinge band door aanraking. En bij verstoring op emotioneel vlak, helpt aanraking om de band weer te herstellen.
Minder aanraking door de 1,5 meter afspraak
Als notoir knuffeldier was het voor mij heel vertrouwd om mijn moeder in mijn armen te nemen en te knuffelen, om mijn broer te begroeten met een zoen, mijn vriendin te troosten die verdrietig is door een arm om haar heen te slaan. En nu is daar deze gekke tijd waarin we 1,5 meter afstand hebben te houden. Het is allemaal ineens zo verstoord. Zo anders. Hoe ik daarmee omga?
Aanraking door jezelf
Ik start elke morgen, als ik nog in mijn bed lig, met mezelf bewust aan te raken. Mijn lichaam te voelen. Eerlijk is eerlijk, ik had me tien jaar geleden geschaamd om zoiets te doen. Maar die schaamte heb ik achter me gelaten en de schaamte om dit te delen, laat ik nu ook achter me. Ik deel het met jou. Dit intieme moment in de vroege ochtend brengt me veel. Het leert me bewust te worden van hoe ik me voel. Wat de nacht me heeft gebracht. Ik sta meer stil bij een droom die een bepaalde emotie bij me heeft aangewakkerd.
Aanraking door een ander
Ik prijs me gelukkig dat ik mijn geliefde elke ochtend kan knuffelen als we elkaar goedemorgen zeggen. Ook laat ik me regelmatig masseren door een ander. Er zijn zo veel verschillende massages mogelijk, ook nu in Coronatijd. Soms kies ik voor een Chinese massage van spieren en bindweefsel, soms voor een subtielere energetische massage.
In mijn werk
In mijn werk organiseer ik oefeningen om jezelf aan te raken. Een simpele oefening om jezelf aan te raken, jezelf te masseren. Het kan. En het werkt ook. Het is voor mij echt een offer om de oefeningen waar we elkaar aanraken niet te kunnen doen. Ik geloof heel erg in de kracht van aanraking van vrouwen onderling. Daarin hebben we elkaar veel aan te reiken. Het zijn zulke krachtige helende oefeningen. Maar nu dus even niet. Deze bewaren we voor later.
Aanraken is onze natuur
Al voor de corona was het mij opgevallen, dat vrouwen onderling niet gewend zijn elkaar aan te raken. Een begroeting, oke dat dan wel. En troosten, ook dat gaat gepaard met aanraking. Maar aanraken om elkaar te knuffelen als vriendinnen onderling, is iets wat ikzelf de laatste vijf jaar ben gaan doen. Het brengt in de vriendschap een diepe verbinding, voor mij echt een verrijking. Aanraken is voor ons mensen echt een tweede natuur. En deze natuur koesteren vraagt, helemaal nu in coronatijd, extra aandacht. Er is veel mee te winnen door onszelf hieraan te blijven herinneren.
Ik wens je liefdevolle aanraking.