In deze blog deel ik een eigen persoonlijk thema met je, over mijn uitdaging met het thema veerkracht. Ik zie mezelf als een vrouw met vele ambities. Ik zit vol idealen, bruisende ideeën, plannen en doelen. En het overkomt me regelmatig dat ik dan in het ‘moeten’ terecht kom. Weg ben ik uit het ‘nu’, ik wil resultaten bereiken en als die uitblijven, dan vecht ik nog wat harder. Herkenbaar? Het is een dans tussen kracht en kwetsbaarheid, tussen ambitie en zijn met wat is.
Alle ballen de lucht in houden
Ik ben een bezig bijtje. Naast dat ik mini retraites aanbiedt, heb ik verschillende andere ballen in de lucht. Mijn gezin draaiend houden is er eentje. En zo zijn er vele ballen in de lucht te houden. Een van die ballen is voor mij bijzonder uitdagend om me bij de les te houden om mijn eigen veerkracht te blijven onderzoeken en versterken.
Op avontuur, mijn droom achterna
Ik ben in 2014 ermee gestart een droom na te gaan jagen. Wellicht ken je het? Mijn droom heet zelfbewustzwanger.nl. Een organisatie met een ideëel doel: ervoor zorgen dat de stem van de zwangere gehoord wordt aan de tafels waar beleid wordt gemaakt. Als ergens mijn veerkracht wordt getest, dan is het wel met dit avontuur. Regelmatig krijg ik ‘nee’ te horen, word ik buitengesloten, op sommige momenten voel ik me gebruikt, gaan anderen er met mijn ideeën vandoor. Ik kan je zeggen dat dit mijn hart raakt. En dan wil ik me afsluiten en stoppen. Dan wordt mijn veerkracht getest.
Raakbaar, kwetsbaar
Als ik ‘over’ deze gevoelens heen stap en mijn geraaktheid niet toesta, dan schiet ik nogal eens in mijn patroon van nog harder werken. Ik verstar, mijn lichaam verkrampt, ik irriteer me aan van alles, ik voel me alleen en zet letterlijk mijn tanden op elkaar en ga door. Resultaten moeten er gerealiseerd worden! Doorzetten, discipline. Mijn droom is nog niet gerealiseerd. Ik kan nog niet rusten. Heel vermoeiend is dit.
Zen-momentje
Waar ben ik nou mee bezig? Geniet ik nog wel? Kan ik nog glimlachen? ‘Ja’ zeggen tegen het leven? ‘Just being, instead of doing’? Oeps, ik ben in de groef terecht gekomen van het verlangen naar resultaat. Het dromen van dingen die er nog niet zijn. Plannen die nog niet gerealiseerd zijn. Dat inzicht helpt me om weer terug te keren naar mijn geraaktheid, mijn kwetsbaarheid. In mijn hart te verzachten. Mijn intuïtie weer te horen.
Veerkracht vraagt geraaktheid
Uit de wortels haalt de boom haar veerkracht. Uit de verbinding met haar basis, met de aarde, haar bedding. Zo werkt dat ook bij mij. Eerst terug naar dat lijf. Dat lijf dat niet liegt, dat spiegelt wat er werkelijk is. Door de adem als sleutel te gebruiken. Door me op mijn adem te richten, ontstaat weer de connectie met mijn eigen basis. Zo kan ik zijn met wat ik voel dat geraakt is. En vanuit mijn hart daar compassie voor hebben.
Dan verzacht ik, voel ik me weer openen, voel ik mijn werkelijke veerkracht weer stromen. Dan kan ik vanuit de connectie met mijn essentie, mijn intuïtie en mijn flow weer voelen. En dan kan ik weer gaan. Gaaaaaaaaaaaaan met die banaan!